Δρόμοι που χάθηκα
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Δρόμοι που χάθηκα
γωνιές που στάθηκα
δάκρυα που πίστεψα
παιχνίδια στο νερό.
Πικρό το βράδυ φτάνει.
Νύχτες που έκλαψα
γέφυρες που έκαψα
άστρα π' αγάπησα
που πάω και τι θα βρω.
Πικρό το βράδυ φτάνει.
Λόγια που ξέχασα
φίλοι που έχασα
καημέ μεγάλε μου
ας πάμε τώρα οι δυο.
Πικρό το βράδυ φτάνει.
Ένα παλληκάρι είκοσι χρονώ
Στίχοι- Μουσική: Παραδοσιακό
Ένα παλληκάρι είκοσι χρονώ
Τ' άρματα του δώσαν για τον πόλεμο
Πόλεμο δεν βρήκε πίσω γύρισε
Στα μισά του δρόμου νεροδίψασε
Έσκυψε να πιει νερό στο Γιουλ μπαξέ
Εκεί μία σφαίρα τόνε λάβωσε
Σύρε πες στην μάν μ' την μπαμπόγρια
Και στην αδερφή μου την καλόγρια
Θέλει ας βάλει μαύρα θέλει ας παντρευτεί
Μ' ένα με σκοτώσανε στο Γιουλ Μπαξέ
Με παγωνιές και θύελλες
Στίχοι: Σπανουδάκη Ζωή
Μουσική: Χρήστος Γκάρτζος
Με παγωνιές και θύελλες
Στον δρόμο μου η ζωή με καρτερούσε
Κι έχει ακόμα απλήρωτες
Τις δόσεις της χαράς που μου χρωστούσε
Κι όλο μετράω τις πληγές
Τα λάθη τις χαμένες ευκαιρίες
Κι έχω κι εσένα να μου λες
Παράφωνα τις ίδιες ιστορίες
Αν πεις λουλούδι τη ζωή
Για μένα έχει μυτερά αγκάθια
Αν πεις μοιάζει με θάλασσα
Για μένα έχει σκόπελους και βράχια
Μοιρολόι της βροχής
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Μοιρολόι της βροχής
βράδυ Κυριακής,
πού πηγαίνεις μοναχός
ούτε πόρτα να μπεις,
πέτρα να σταθείς
κι όπου πας, χλωμό παιδί,
ο καημός σου στη γωνιά
σε καρτερεί.
Παλληκάρι χλωμό
μες στο καπηλειό
απομείναμε οι δυο μας,
ο καημός σου βραχνάς
πάψε να πονάς
η ζωή γοργά περνά
δυο κρασιά, δυο στεναγμοί
κι έχε γεια.
Παλληκάρι χλωμό
σ' ηύρανε νεκρό
στο παλιό σταυροδρόμι,
μοιρολόι η βροχή
μαύρα π' αντηχεί
στο καλό, χλωμό παιδί,
σαν τη μάγισσα
σε πήρε η Κυριακή.
ο αγέρας στους δρόμους
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Ηλίας Ανδριόπουλος
Πάγωνε στους δρόμους ο αγέρας
σαν χαρταετός μοιάζει η ψυχή
κι έχεις τα δυο μάτια βουρκωμένα
σαν προάστια μέσα στην βροχή
Νύχτωσε νωρίς στην οικουμένη
ψάχνω, σε φωνάζω, δεν μ’ ακούς
βλέπω τα ηφαίστεια στους δρόμους
με φωτιές να καίν' τους ζωντανούς
Φεύγω πικραμένη και σ' αφήνω
ακυβέρνητη στη θάλασσα σανίδα
δεν μπορώ το αίμα μου να δίνω
σε μιαν άρρωστη συνέχεια πατρίδα
Σε βρήκακ στην Μονεμβασιά
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Λουκηανός Κελαηδόνης
Σε βρήκα στη Μονεμβασιά
να περπατάς μ' αρματωσιά
και στο λαιμό μαντήλι
Να 'χεις την ώχρα του καιρού
και το γαλάζιο του νερού
στα πεθαμένα χείλη
Τώρα κοιμάσαι στ' ανοικτά
του πέλαγου με σταυρωτά
τ' Ανάπλι και τη Μάνη
Αχ αδελφέ της ποταμιάς
του κόσμου και της ερημιάς
παιδί του Μακρυγιάννη
Φουσάτα πάνε στο Νοτιά
μα εσύ φουντώνεις τη φωτιά
στη μέση του Γενάρη
Κι από την Ύδρα ως τη Χιό
σε κυνηγάνε σαν στοιχειό
φονιάδες και κουρσάροι
Μα εσύ κοιμάσαι στ' ανοικτά
του πέλαγου με σταυρωτά
τ' Ανάπλι και τη Μάνη
Αχ αδελφέ της ποταμιάς
του κόσμου και της ερημιάς
παιδί του Μακρυγιάννη
Σε λίγο θα νυχτώσει
Στίχοι: Ανδρέας Μαλλιάρης
Μουσική: Γιώργος Γιαννουλάτος
Απ' το παράθυρο το μισανοιγμένο
Προσμένω να σε δω στον δρόμο να περνάς
Με το τσιγάρο σου στα χείλη κρεμασμένο
Σκυφτός απ' την δουλειά στο σπίτι να γυρνάς
Έλα σαν όνειρο σε λίγο θα νυχτώσει
Στο κρύο στη βροχή πες μου πού θα πας
Έλα κι αυτή η νυχτιά ν' αργήσει να τελειώσει
Αφού μες στ' όνειρο μονάχα μ' αγαπάς
Ούτε χαμόγελο ούτε καλησπέρα
Είναι τα μάτια σου σβησμένη πυρκαϊά
Κι εγώ σαν το κερί στο φύσημα του αγέρα
Για να 'ρθεις προσευχή κάνω στην Παναγιά
Στάθηκε απόψε το φεγγάρι
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Γιώργος Γιαννουλάτος
Στάθηκε απόψε το φεγγάρι
σε μια γωνιά στο παρακάτω το στενό
κι ένας στρατιώτης έχει πάρει
όλο το φως σαν εκκλησιά σ' εσπερινό.
Έχει τριαντάφυλλο το στόμα
και μες στα μάτια γαλάζιο χρώμα
κι απ' τ' ουρανού την πίσω πόρτα
σαν τον Αη-Γιώργη μου βγαίνει βόλτα.
Στάθηκε ο ήλιος στο μπαλκόνι
σαν τη φωτιά που καίει το βράδυ τα βουνά
κι ένας στρατιώτης χελιδόνι
όλο περνά με ρούχα καλοκαιρινά.
Στο σοκάκι που μεγάλωσες
Στίχοι: Σπύρος Ζαχαράτος
Μουσική: Λουκηανός Κελαηδόνης
Αχ να 'ταν η Αθήνα πασχαλιά
κι η Ελευσίνα κόκκινο γεράνι
θα σου 'βαζα λουλούδια λουλούδια στα μαλλιά
σαν βγαίναμε στου ήλιου το σεργιάνι
Στο σοκάκι που μεγάλωσες Τασία
τώρα δέντρα δεν υπάρχουν με φυλλώματα
μόνο σκόνη παγωνιά παγωνιά και υγρασία
και μας πνίγουν τα δεκάξι τα πατώματα
Αν είχε η Αθήνα μια σκεπή
να χτίσουνε φωλιά τα χελιδόνια
θα 'ρχόμουνα ξανά ξανά μ' ένα φιλί
να βγούμε στου ονείρου τα μπαλκόνια
Στο σοκάκι που μεγάλωσες Τασία
τώρα δέντρα δεν υπάρχουν με φυλλώματα
μόνο σκόνη παγωνιά παγωνιά και υγρασία
και μας πνίγουν τα δεκάξι τα πατώματα
Τετάρτη Βράδυ
Στίχοι: Λάζαρος Ανδρέου
Μουσική: Χρήστος Λεττονός
Στην πόλη απόψε βρέχει τ' όνομά σου
τα βήματά σου δεν τ' ακούω πια
ποτάμι μες στους δρόμους τ' όνομά σου
σκεπάζει τη ζωή μου σαν σκιά.
Τετάρτη βράδυ, απολυτήριο και τρένο
και να σε κρύβει ένα παράθυρο θαμπό
Τετάρτη βράδυ είναι το σπίτι μου πιο ξένο
στέκομαι απ' έξω και δε θέλω πια να μπω.
Στην πόλη απόψε βρέχει σαν και τότε
είν' η ζωή μου ένα παράπονο πικρό
σε σκέφτομαι μονάχο από τότε
μέσα σ' ομίχλη και μαντίλια στο σταθμό.
Την πόρτα ανοίγω το βράδυ
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Την πόρτα ανοίγω το βράδυ,
τη λάμπα κρατώ ψηλά,
να δούνε της γης οι θλιμμένοι,
να ’ρθούνε, να βρουν συντροφιά.
Να βρούνε στρωμένο τραπέζι,
σταμνί για να πιει ο καημός
κι ανάμεσά μας θα στέκει
ο πόνος, του κόσμου αδερφός.
Να βρούνε γωνιά ν’ ακουμπήσουν,
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός
κι εκεί καθώς θα μιλάμε
θα ’ρθει συντροφιά κι ο Χριστός.
Φεύγω πρωί για τη δουλειά
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Γιώργος Γιαννουλάτος
Φεύγω πρωί για τη δουλειά
με το λεωφορείο, δώσ' μου
στην πόρτα δυο φιλιά
και πες μου ένα αντίο.
Μη μου κλαις να χαρείς
στον κόσμο τούτο ήρθαμε νωρίς
κι όπως όλοι κι εμείς
με βάσανα περνάμε.
Να χαρείς μη μου κλαις
τραγούδια πάντα όμορφα να λες
είν' οι πίκρες πολλές,
γιατί να τις μετράμε.
Δάκρυ στα μάτια σου μη δω
σαν θα γυρίσω απόψε
στρώσε τραπέζι για τους δυο
και δυο λουλούδια κόψε.
Μη μου κλαις να χαρείς
στον κόσμο τούτο ήρθαμε νωρίς
κι όπως όλοι κι εμείς
με βάσανα περνάμε.
Να χαρείς μη μου κλαις
τραγούδια πάντα όμορφα να λες
είν' οι πίκρες πολλές,
γιατί να τις μετράμε.
Χάσαμε κάθε επαφή
Στίχοι: Ζωή Σπανουδάκη
Μουσική: Χρήστος Γκάρτζος
Χάσαμε κάθε επαφή
Κι όσο ψάχνουμε να πιάσουμε ένα σήμα
Οι ασύρματοι σωπάσανε τι κρίμα
Κι είν' η φουρτούνα που μας φέρνει δυνατή
Χάσαμε κάθε επαφή
Αποκομμένοι σε μια ξέχωρη πορεία
Καράβι που του σπάσαν την πυξίδα
Κι έχει στοιχειώσει μες στην κοσμοταραχή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου