βουνά ακίνητα
απόλυτα θλιμμένα.
Χέρια μου,
που ονειρευτήκατε γραφές,
δοθήκατε
στην ποίηση
στο ταξίδι της ψυχής μου.
Χέρια
σκληρά και μόνα
τα βράδια
μιλάτε με το μολύβι
σιωπηλά,
το συρτό του ήχο αφουγκράζεστε.
Χέρια μου,
ζείτε τη δική σας ζωή,
έξω από μένα
και χωρίς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου