από την Αναγνώστου Μαργαρίτα
Λευκή σημαία παράδοσης
κυματίζει στις επάλξεις μου...
Με πολιόρκησε μια αγάπη δυνατή
και το φρούριο του εγωισμού μου έπεσε!
Ένας γλυκός κατακτητής
για πάντα με κατέκτησε...
Μου μαθε την αλήθεια
και κείνη μ΄ ελευθέρωσε!
Αόρατες δυνάμεις, γερά σχοινιά
μ δέσανε στο κάβο τ΄ ουρανού,
σ΄ απάνεμο λιμάνι ...στο «πόρτο Ιησού»
κι βρηκε ασφάλεια, γαλήνη και χαρά!
Έξω στα πέλαγα μουγκρίζει ο καιρός,
Μια ματιά ρίχνω μονάχα στα κρυφά
και χάνομαι βαθιά... στη πιο ζεστή Αγκαλιά,
στου Λυτρωτή μου, την αγάπη των πλατειά!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου