Τα χρόνια μας,
μια στοίβα με πολύτιμα βιβλία,
που τα πετάμε άσκοπα ένα-ένα,
αδιάφορα, γοργά, και στα χαμένα.
Δεν μελετάμε
των σελίδων τα σημάδια.
Ξεφύλισμα απλό και με βιασύνη,
φίλη μας κι αδελφή η αφροσύνη.
Κοντά στο τέλος,
ρίχνουμε μια ματιά, περίεργοι,
με κουρασμένα απ' το πέταμα τα χέρια.
Η ανημπόρια, μας χαρίζει την ευχέρεια.
Και, ω Θεέ μου!
Ανακαλύπτουμε με φρίκη,
ότι ενδιαφέρον είχαν τα βιβλία,
και τα στερνά, τιμούμε με μανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου