Άνεμος ναυαγός λιποψυχά
στων λιβαδιών
την ανθισμένη τρικυμία
ΛΕΥΚΟ
Κάθε πρωί που ξυπνά
Φοράει το λευκό φουστάνι της
Δένει την άσπρη της κορδέλλα
Κι ανεβαίνει χορεύοντας
Στον ουρανό
ΑΓΡΥΠΝΙΑ
Ξαγρύπνησε ο φίλος μου ο γρύλλος
μες στην αργή φθινοπωριάτικη βροχή
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
Τόσο φτωχός
που δεν χωρούσε πουθενά
Μόνος λοιπόν κι εξόριστος:
στο θαύμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου