[Έμεινα με την θάλασσα]

Έμεινα με την θάλασσα.
Παίζει πάνω της κρυφτό
ο αέρας
κι η βροχή να ξελύνει
την ποδιά της.

Η ελαφράδα της ώρας
άφθονη ως πριν λίγο
μου στερεί την σοφία των ρητών
και των αποφθεγμάτων.

Είδα ένα όνειρο τώρα να...
λίγο πριν η βροχή ξεκλειδώσει
το σύγνεφο.

Όλα τα της γης πρόσχαρα
όλα συγυρισμένα
όλα καινούρια
στο νοιάξιμο της Αλήθειας
στο αλάφρωμα της Ελευθερίας
στο φυσιολογικό της Αγάπης.

στέλλα βρακά