Στα μάτια σου γεννήθηκε της λευτεριάς το βλέμμα
κι ένας θυμός για τ’ άδικο,
το ξοδεμένο αίμα…
Νιάτα στο κύμα κι άνεμος τα ζωντανά σου στήθια,
κάμπος που θάλλει ο έρωτας,
χώμα που ανθεί η αλήθεια…
Στην παιδεμένο σου λαό το κήρυγμά σου μπόρα:
φτάνει στη γη η λευτεριά
με του Χριστού τα δώρα!…
Σε μιαν αθέατη γιορτή σπονδή του εργάτη το αίμα,
νιόβγαλτο αστέρι, νέα γη,
παραδεισένιο στέμμα…
Λάμπει το βλέμμα σου ουρανός και πελαγίσιο κύμα,
λόγχη στην πλάτη του φονιά
κι ελπίδα για το θύμα…
…………………………………………………….
Ήλιε, η δικαιοσύνη σου πέτρα πικρή που καίει…
Αυγή που δεν ξημέρωσε
κι από μαράζι κλαίει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου