φτερουγίζουνε ψυχές
μέσα σε απέραντη αιχμαλωσία
Επιλογές καθρεφτίζουν διαδρομές
μα καμία τους δεν συναντούν
Από κενό σε κενό, αιώνια επιστροφή
Τους φωτίζει η σκοτεινιά
του τίποτα που τους μαγεύει,
σαν σειρήνα σε δάκρυ
που δεν στάζει, σαν μαχαιριά
από μοναξιές, που δεν διστάουν
Τα πλήθη τραβούν ευθεία
και όλα μαζί φοβούνται το
Ποτέ...
Και το ταξίδι ξεκινά
(Από τίποτα σε τίποτα )
Που δραπευτεύεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου