Τούτο το ακαριαίον ....
ΜΑΡΚΟΣ ΕΥΡΗΛΙΟΣ
Α΄
Στάξε στη λίμνη
μόνο μια στάλα κρασί
και σβήνει ο ήλιος
Β΄
Στον κάμπο ούτ΄ ένα
τετράφυλλο τριφύλλι
ποιος φταίει από τους τρεις;
Γ΄
ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ
Άδειες καρέκλες
τ΄αγάλματα γυρίσαν
στ΄ άλλο μουσείο
Δ΄
Να ΄ναι η φωνή
πεθαμένων φίλων μας
η φωνογράφος;
Ε΄
Τα δάκτυλά της
στο θαλασσί μαντήλι
κοίτα: κοράλλια
ΣΤ΄
Συλλογισμένο
το στήθος της βαρύ
μες στο καθρέφτη
Ζ΄
Φόρεσα πάλι
τη φυλλωσιά του δένδρου
κι εσύ βελάζεις.
Η΄
Νύχτα, ο αγέρας
ο χωρισμός απλώνει
και κυματίζει
Θ
ΝΕΑ ΜΟΙΡΑ
Γυμνή γυναίκα
το ρόδι έσπασε ήταν
γεμάτο αστέρια
Ι΄
Τώρα σηκώνω
μια νεκρή πεταλούδα
χωρίς φτιασίδι.
ΙΑ΄
Που να μαζεύεις
τα χίλια κομματάκια
του κάθε ανθρώπου.
ΙΒ΄
ΑΓΟΝΟΣ ΓΡΑΜΜΗ
Το δοιάκι τι έχει;
Η βάρκα γράφει κύκλους
κι ούτε ένας γλάρος
ΙΓ
ΑΡΡΩΣΤΗ ΕΡΙΝΥΣ
Δεν έχει μάτια
τα φίδια που κρατούσε
της τρων τα χέρια
ΙΔ
Τούτη η κολόνα
έχει μια τρύπα, βλέπεις
την Περσεφόνη
ΙΕ
Βουλιάζει ο κόσμος
κρατήσου, θα σ΄ αφήσει
μόνο στον ήλιο.
ΙΣΤ
Γράφεις
το μελάνι λιγόστεψε
η θάλασσα πληθαίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου