Ακροβατώ
Νύχτωσε και βρέθηκα γυμνός στα άστρα να φωνάζω
μ' ακούς ζωή ;
νεκρική ησυχία
απελπισία
η νύχτα με έλουζε με τα σκοτάδια της
και εγώ έτρεχα
ίδρωνα
και φώναζα απελπισμένα
το όνομά της
ζωή που είσαι ;
Βρέθηκα σε αδιάβατους δρόμους στρωμένους με αγκάθια
δεν με ένοιαζαν οι πληγές στα πόδια
μα στην ψυχή
έπρεπε να μάθω
το γιατί φωνάζω ;
που βρίσκομαι ;
Νύχτωσε και η γύμνια μου έφερε ειρωνείες
άκουγα αλλά δεν έβλεπα
περιπλανιόμουν σαν τυφλός στης νύχτας τα σοκάκια
φωνάζοντας
μ' ακούς ζωή
Μεθυσμένος βρέθηκα σε άλλον κόσμο
αχορτάριαστο
γεμάτο γυμνά κορμιά που φώναζαν
μ' ακούς ζωή
πανικός στην σκέψη μου
ντροπή για την γύμνια μου
φοβισμένος στους πολλούς
με ακουμπούσαν
με έσπρωχναν
με έβριζαν
φωνές δυνατές
κλαμένες
οργισμένες φώναζαν
μας ακούς ζωή ;
νεκρική ησυχία
Ξημέρωνε και έκλαιγα
η πρώτη αχτίνα άγγιξε την καρδιά μου
και να τότε
ακούστηκε η ζωή
σε ακούω
ησυχία
και μετά
ερείπια ανθρώπων βογκώντας φώναζαν
ποιός ;
γιατί;
μήπως ;
αίμα παντού πληγές ανοιχτές
σώσε μας ζωή
Καθόμουν παράμερα και έκλαιγα ψελλίζοντας
μ' ακούς ζωή θέλω να μάθω γιατί σου φωνάζω
και λίγο πριν το κόκκινο γίνει λευκό την ακούω
Ξύπνα εδώ είμαι
άνοιξα τα μάτια μου φοβισμένος
ένα γυμνό κορμί υπήρχε δίπλα μου
της αγάπης μου
μου φώναζε ξύπνα ζωή μου εδώ είμαι
γιατί κλαίς ;
Ένας εφιάλτης ήταν
θα τον ζήσω και σήμερα το βράδυ
είναι δικός μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου