ο χορός των κυμάτων

 
1. Βαλς
Τα κύματα
τούτο το πρωινό
πηγαινοέρχονται
απαλά …
Χορεύουν
χωρίς ντάμες,
βαλς,
φιλώντας ερωτικά,
ηδονικά
στα χείλη
την ξηρά.
--------
2. Συρτό … Καλαματιανό …
Τούτο το δειλινό
τα κύματα
χορεύουν συρτό,
καλαματιανό.
Αντικρίζονται
αλληλοκοιτάζονται,
αγκαλιάζονται,
πηδάνε
κάνουν κύκλους
πετάνε …
Και ξαφνικά
ορμάνε
στον ουρανό
ν’ αρπάξουν
ένα σύννεφο
που κρέμεται
πορφυρό …
Να το κομματιάσουν.
Να το κάνουν
μαντήλια
να τα κρατάνε
στο χορό.
Και να τα δένουν
στο λαιμό.

3. Έφοδο στον ουρανό
Τούτο
το σούρουπο
τα κύματα
δεν χορεύουν
κανένα χορό.
Κάνουν έφοδο
στον ουρανό
ν’ απαγάγουν
ένα αστέρι
να το φέρουν
στη μάνα τους
που στα ύψη
τα στέλλει
και στο σκοτεινό της
βυθό.
Θυμωμένη …
τ’αστέρι
περιμένει.
Απρίλης-Μάης 2013

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ

Σε περιμένω
να’ρθεις
Στ’ όνειρο;
Στη μνήμη;
Προσωπικώς;
Δεν ξέρω …
Μα οπωσδήποτε
θα’ρθεις.
Θάναι
η τελευταία μας
συνάντηση.
Να πιούμε
το κρασί
που μας απέμεινε.
Να κοκκινίσουμε
από έρωτα.
Γυμνοί,
ν’ αγκαλιαστούμε …
Να πετάξουμε
στ’ ουρανού τα ύψη
κι’ όλο πιο ψηλά
να πετούμε.
Ίσως,
φτάσουμε …
πριν το τσουχτερό
χειμώνα,
στην πολιτεία
των άστρων.