Στίβω καρδια, με δύναμη,
αισθήματα να στάξει,
μα λεει όχι, δεν μπορεί,
γιατί έχει ρημάξει,
γυρίζω τότε στη ψυχή,
την στίβω, ξαναστίβω,
μα με ρανίδες, αίματος,
τα χέρια μου αλοίβω,
στεγνώσανε, δεν βγάζουνε,
ούτε σταλιά, δεν έχουν,
χαθήκανε τα αισθήματα,
τ άδικο δεν αντέχουν,
πως να δεχτούν, τον κόσμο μας,
όπως τον έχουν κάνει,
πως να πιστέψουν στο καλό,
αυτό εχει πεθάνει,
γιατί καρδιά, μα και ψυχή,
με το καλό θεριευουν,
κι αν ζούνε μέσα στο κακό,
στεγνώνουνε, στερεύουν,
άραγε θάρθει η στιγμή,
πάλι να μας χαρίσουν,
τα όμορφα αισθήματα,
να μας γλυκομεθύσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου