άνθρωποι

Αυτοί που μόχθησαν

Ν’ ανεβάσουν

Την Βαβέλ στον ουρανό

Ήταν άνθρωποι

Αυτοί που πέρασαν

Το δαχτυλίδι του μύθου

Στο λοξό δάχτυλο της πίστης

Ήταν άνθρωποι.

Αυτοί που γεφύρωσαν

Το σισύφειο ανηφόρι

Με τα χρόνια των κβαντικών υπολογισμών

Και της σκόνης της λευκής

Ήταν και είναι άνθρωποι.

…...........................................................................

Αυτοί που φορολογούν τον ήλιο

 Για να τοκίζουν το πλεονάζον σκοτάδι

Άνθρωποι,

Τους ακούς να απαντούν

Όταν τους ρωτάς «μα τι σόι πλάσματα

Στο βάθος βάθος είστε;»

………………………………………………..

Άνθρωποι.

Κι ας μη σε αγριεύει η λέξη

Η συμφωνία της ιστορίας της

Με τον ήχο «άνθρωποι»

Καμία λέξη δεν είναι άγνωστη στο ψέμα.