Άνθρωποι περπατούν
σε δρόμους αλλοτινούς
με βήματα παρελθοντικά.
Εκκωφαντικές οι φωνές
μα τίποτα δεν ακούν.
Βοή κοράκων, μαύρων,
φοβίζουν το άλμα στο μέλλον.
(Επιβίβαση εξαναγκαστική)
Άνθρωποι σε βαγόνια
απέραντης αγωνίας
ταξιδεύουν στο άγνωστο.
Πρώτη στάση: Κρίση.
Δεύτερη στάση: Απελπισία.
Και το ταξίδι συνεχίζεται…
Άνθρωποι επιβάτες
σε βαγόνια τρόμου,
σ’ έναν έντιμο και καθώς
πρέπει διωγμό…
Προορισμός: Άγνωστος.
Κολλούν στο τζάμι το πρόσωπο
Και κοιτούν τα χαμένα…
Χρώματα γκρι
απ’ την ιλιγγιώδη ταχύτητα
με οδηγό κανένα.
Τρίτη στάση: Εξαθλίωση.
Επιβάτες ανεβοκατεβαίνουν
με εισιτήριο μιας διαδρομής.
Επιστροφή, δεν έχει.
Παραμιλητά αγανάκτησης
και απόγνωσης ξυπνούν
τους πεινασμένους εφιάλτες.
Τέταρτη στάση: Τέλμα.
Και το ταξίδι συνεχίζεται.
Συρμός εν τάχει.
Προορισμός άγνωστος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου