Δάγκωσα τη θηλή
Της αμοιβόμενης μητρός
Προτού με γαλουχήσει
Δυο φταρνίσματα σκοτάδι
Και δυο σειρές εκκλησιαστικών καθισμάτων
Βλεφαρίδες σε τάμα
Ασκούμαι γυμνός στις έλξεις
Κρεμάμενος στο μ-ο-ν-ό-ζ-υ-γ-ο
που βίδωσε η προπονήτρια συνείδηση
Ανάμεσα στο αλφα και το μην.
Θυμάμαι την πρωταρχική συμβουλή της:
Όλοι οι δρόμοι οδηγούνε στη ρώμη
Στο διάλειμμα μονάχα αναρωτιέμαι :
Γιατι δε βρέχει αγιασμό
Καθαίρεσαν με αμφιβόλα το βασιλικό ;
Και αν όντως εκπορεύεται
Ποιός εμπορεύεται το Άγιο Πνεύμα, ποιός ;
Με χει μισθώσει η ανησυχία να σε βρω
Αέναε φοροδιαφυγέ
Βρίσκομαι σε καλό δρόμο
Στο δικό σου δρόμο του φωτός
Της υπερφωταγωγημένης
Εταιρείας πιστώσεως σου
Ανόητε,
Νόμισες πως αρκεί
Να δίνεις, να δίνεις ,να δίνεις
Δίχως αποδείξεις ;
Βάσει Συντάγματος
Θεικές πράξεις
Καταδικάζονται
Πλην επιβαρύνονται
Με φόρο προστιθέμενης αξίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου