Αφήνω να φεύγουν ανεξέλεγκτες,
τις άγριες φαντασιώσεις μου και μετά,
αν τυχαία συναντηθούμε, αλλάζω πεζοδρόμιο.
Μονάχα στην τηλεόραση τις παρατηρώ
καθώς τα ασθενοφόρα μαζεύουν τα πτώματα
και βγαίνουν τα αποτελέσματα DNA
ή όταν ελέγχονται για παρτούζες με κοκαΐνη
στην έπαυλη του πρωθυπουργού.
Η μεγαλύτερη απόλαυση, όμως, είναι όταν
μέσα στα ωραιότερα έργα της λογοτεχνίας
διαβάζω τα προφητικά σενάρια
των κατά φαντασίαν πράξεών μου.
Κατά τα άλλα, το παίζω καλλιτέχνης
της διπλανής πόρτας, που δεν με υποψιάζεται κανένας.
Τις νύχτες, όμως, ακούω πίσω από τους τοίχους
να ουρλιάζουν οι δικές σας φαντασιώσεις, γερασμένες,
ανήμπορες να δραπετεύσουν.
Τότε φοβάμαι πως θα σπάσουν τους τοίχους και
θα μπουν στο δικό μου μυαλό.
Σηκώνω κι άλλο τη φωνή της τηλεόρασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου