Γεννιέται η Μιάρκα· η Μιάρκα μεγαλώνει, μαθαίνει·
και τον έρωτα απαρνιέται. Φυλάγεται, φεύγει και πλανιέται.
Κι’ ήταν μικρούλα η Μιάρκα, χελιδόνι στο κλουβί
την κλείσανε με βια. Δεν ζουν τα χελιδόνια στα κλουβιά.
Μια μέρα φύσηξε τ’ αγέρι, ανοίγει την πόρτα στο κλουβί
και φεύγει πάλι το χελιδόνι στην ανεμοζάλη.
Τί λεύτερη, τί όμορφη είναι η μπόρα που έχει τα σύννεφα
μαλλιά και χάλκινη σπινθόβολη ματιά.
Μην κλαις μπροστά στ’ ολάνοιχτο κλουβί. Το χελιδόνι ευτυχισμένο
πάει, έχει φτερά, τάχει για να πετάει.
Πετάει μέσα στον τάραχο τ’ ανέμου, στην τύχη· όπου το πάει
το άγριο δρολάπι, πάντα στη λευτεριά και στην αγάπη.
πηγή: http://www.bibliotheque.gr/article/61431/comment-page-1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου