Το ατέλειωτο παραμύθι / Γρηγορία Πελεκούδα

Του έδωσε την καρδιά της
του έδωσε την αγάπη της
το φως της,
γιατί τον αγάπησε βαθιά
κι απέραντα,
ίσως γιατί την μεθούσαν
οι γαλάζιοι μενεξέδες
του αγρού,
ίσως , γιατί οι μοναχικές
νύχτες ήταν ατέλειωτες
μακριά του,
κι ενώ το κύμα έσπαζε
στα πόδια τους γύρισε
και κοίταξε τρυφερά
τα γαλανά μάτια του
και η ψυχή της μυστικός
κωδωνοκρούστης
σήμαινε τις καμπάνες
του όρθρου.
στο γλυκύτατο όραμα
των ουρανίων γάμων.

Μαζί για πάντα