ΠΕΡΙΣΣΕΥΜΑ ΕΥΤΥΧΙΑΣ / Γιώργος Αλεξανδρής

 Του  έδωσε το χέρι της
και κράτησε στη χούφτα του
της ζωής το λάμπρισμα
και την αιωνιότητα του χρόνου.
Στόχασμα ανερώτητο η επαφή
κι ανείπωτο κάλεσμα η σιωπή.

Την κοίταξε στα μάτια
και είδε στο βλέμμα της
σκίρτημα καρδιάς κι αδημονία
και της ψυχής την αγιογραφία.
Προσκύνημα ιερό η ομολογία,
ακολουθία η μύηση και τ’ όνειρο λατρεία.

Το σάστισμα, συνεσταλμένος λόγος
και η απόκριση ευφρόσυνη μελωδία
για το λευτέρωμα του δισταγμού
και τη λύτρωση του πειρασμού.
Μνήμη αυριανή τ’ απάντημα
κι η ταύτιση περίσσευμα ευτυχίας.

Το ρίγος, θάρρητα του  κορμιού
 και το φιλί η ευψυχία
στην αποζήτηση τ’ απόκοσμου
στη μοιρασιά και το ξόδι.
Κρησφύγετο οι αυλές της γης
και οι αύρες της ερωτικό δοξάρι.