Καλήν αποκοπή σου
Και είκοσι στα είκοσι
Να είναι η προκοπή σου.
Στον τσακισμό να πάει
κι ό,τι σου έδωκε χαρά
πάλε να σ’ ακλουθάει
Ούτε πολλά βατσέλια
Εύχου μπονόρα κάθε αυγή
ν’ ακούς τα κοκορέλια.
Μονάχα να στιμάρεις
Ολόρτος να ‘σαι , να μπορείς
Τα πόδια σου να πάρεις
Να ‘χουνε την υγειά τους
Πολύ να μη βουρλίζεσαι
Με τα καμώματά τους
Να μην εύρεις μπροστά σου
Κι οι ντάβανοι κι οι σβέρτζινες
να γρούζουνε μακριά σου
Μην πολεμάς να βγάλεις.
Καλό μονάχα με καλό
Στην τσέπη σου θα βάλεις
Κι άσ’ την πολλή τη γρίνα
Μην αναβάλλεις τίποτα
Κι ό,τι ποθείς ξεκίνα
Για το συνάνθρωπό σου
στον κόσμο τον αληθινό
όξου απ’ το κινητό σου.
Κοσμάκη να υποφέρει
Μην κάνεις πως τηράς αλλού
Δώστου κι εσύ το χέρι
Και λίγη κουρλαμάδα
Χωρίς τη ρουκαδέλα της
Άνοστη είν’ η αλιάδα
Σου δίνω κι άλλες τόσες
Κι άμα δεν πάψω μάτια μου
Θα πω και σ’ άλλες γλώσσες
Ένα κουραμπιεδάκι
Άμα μασάω δεν μιλώ
Καλό μου φιλαράκι
Ειρήνη, αγάπη, αλήθεια
Κι ο Άγιος Γεράσιμος
Στην κούρλια μας βοήθεια
Στον τσακισμό: στα τσακίδια
Βατσέλι: μονάδα μέτρησης έκτασης αγρών (1,214 στρέμματα) ή όγκου
Μπονόρα: νωρίς το πρωί
Στιμάρω: εκτιμώ
Βουρλίζομαι: εκνευρίζομαι
Κλωτσινάρικο: που κλωτσάει
Ντάβανος, σβέρτζινας (τζώρτζινας) : έντομα
Γρούζω: γρυλλίζω
Γρίνα: γκρίνια
Τόμου: όταν
Τηράω: κοιτάω
Κουρλαμάδα: Τρέλα
Ρουκαδέλα: σκελίδα σκόρδο
Αλιάδα: σκορδαλιά
Τρατάρω: κερνάω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου