Τον είχες κι είδηση δεν το ’χες πάρει,
το ζωτικό σου χώρο μες στη γη.
Μα τώρα στο πικρό σου το κλινάρι
κάτω από της σημύδας το δεντρί,
όταν στερνή φορά θα κοιμηθείς,
πως ζωτικό είχες χώρο θα το δεις.
Τι γρήγορα τα πόδια σου παγώνουν,
πάνω σου βλέπω ξύλινο σταυρό,
και πλάι σου, δάσος οι σταυροί φυτρώνουν,
φτωχοί φαντάροι, τι φριχτό κακό,
κι όλοι τους έχουν χώρο ζωτικό.
Θα βάλουμε ένα τέλος, δε θ’ αργήσει
κι απ’ άκρη σ’ άκρη ο κόσμος θα σειστεί.
Γύρισε το ντουφέκι σου στη δύση
και διώξε τους ναζήδες απ’ τη γη,
από τη γη σου διώξε το κακό,
και τότε θα ’χεις χώρο ζωτικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου