ΠΑΡΑΜΟΝΗ / Ελένη Γαλάνη

χαράματα ξεκίνησαν οι ετοιμασίες
ψώνια, πλυντήρια, σίδερο, έπρεπε να ετοιμάσει το επίσημο φόρεμα
για την έξοδο, για τη μεγάλη νύχτα έπρεπε
να προλάβει έπρεπε να στολίσει, να στολιστεί
ένα θηρίο ήταν –ανήμερα–
ήρεμη όμως την περίμενε την Παραμονή θαρρείς
σε όλη τη ζωή της ώσπου το βράδυ αργά
μετά που το γλέντι σχόλασε
όταν εκείνος κοιμήθηκε άναψε
το τελευταίο τσιγάρο
της απαγόρευαν το κάπνισμα
οι γιατροί «Τι ξέρουν διάολε. Γεννιόμαστε μία φορά»
γελούσε. Όμως εγώ
την είδα να πεθαίνει πολλές φορές
μες στα πολύχρωμα φώτα έμοιαζε
κατάπληκτη είχε ένα κοριτσίστικο χαμόγελο στα μάτια
την προσμονή μιας γιορτής
που δεν άρχισε ποτέ και ένα θαύμα μικρό
που δεν έζησε.


αναδημοσίευση από: https://diastixo.gr/logotexnikakeimena/poihsh/13407-new-christmas-poems