ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ : ΙΤΕ ! / Πάνος Κουμπούρας

Παιδιά της Ελλάδας , παιδιά , που το μέλλον σας φεύγει
και σεις στο σκοτάδι του φόβου και στ’ άδικο ζείτε .
Ποιας μάνας παιδί θα λυγίσει ; Ψυχή ποια θα έβγει ;
Σταμάτησε ο χρόνος . Μονάχα η υδρόγειος κινείται
λεπτό το λεπτό κι ένα σμήνος ονείρων μισεύγει .
Καμπάνες χτυπάνε . Λες , θάνατος νά’ ναι ή « Ίτε » ;

Ξημέρωσε πάλι . Ποιος « δήμιος » νίπτεται – άδων –
κι απόχη – κομψός – σ’ ένα σώμα ανέργων τούς ρίχνει ;
Γραφιάδες τσεκάρουν τα πλήθη . Πραιτόρια φονιάδων
σε δράση . Ποιο χέρι τον Χρήστο της Δέσποινας δείχνει ;
Τι θλίψη , θεέ μου . Τι θρήνος σε μάτια μανάδων
με πάναγνα δάκρυα . Στα σπλάχνα , του πόνου τα ίχνη .

Στιγμή , πεταλούδα – ψυχή μου , δε νύχτωσες , όμως .
Παιδείας λαμπρό φεγγαράκι , των άστρων η μνήμη ,
πνοή στις ανάσες μας δίνει , που έπνιγε ο τρόμος .
Στοχάσου με θάρρος . Οι άβουλοι χάνονται ερήμη(ν) .
Με τόλμης αγώνες λυτρώνεται ο λεύτερος δρόμος .
« Ωιμένα » , σιγείστε . Να πάψουν τα ωχ και τα οίμοι .

Του νου την αλήθεια δε σκιάζει της πλάνης το ψέμα ,
απόπαιδα , πια , μάς κατάντησαν , με όραμα δίχως ,
ζητιάνους στης ίδιας της γης μας το άστοργο βλέμμα .
Εμπρός , οι τυφλοί , να διαβούμε του σκότους το τείχος .
Σαλπίζει ο θούριος της Νιότης . Της νέμεσης αίμα ,
κραυγάζει η οργή μας . Του δίκιου εσήμανε ο ήχος .

Παιδιά της Ελλάδας , παιδιά , που τα πάντα μπορούμε ,
εμείς ν’ αναστήσουμε πάλι τη δόλια πατρίδα .
Περήφανοι , μέσα στο Τώρα , πολίτες , να ζούμε .
Δε νίκησε εχθρός μας ποτές τη δική μας ελπίδα ,
μονάχοι μας φταίμε . Τα λάθη κατάματα αν δούμε ,
ώ ουράνια μορφή της ψυχής μας , το μέλλον σου : είδα !

Πάνος Κουμπούρας 

Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΕΛΑΙΝΩ 2017