Προσάναμμα: Ποιητική Συλλογή του Βαγγέλη Γέττου εκδοθείσα το έτος 2013 από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων

Καληνύχτα

Στην αρχή
έτσι και πεις πως ξεκινάς
συνήθως υπάρχουν δυο τρόποι:
νοσταλγία
ή
θάνατος.
Έτσι και ακούσεις την πρώτη καληνύχτα
σαν δεις
το πρώτο άρωμα
το πρώτο περίγραμμα να ξεμακραίνει,
λες θάνατος.
Έτσι και πουν να μείνουν
και τα αρώματα σε νοτίσουν
και στο περίγραμμα αγγίζεις τον εαυτό σου
κι η καληνύχτα λέγεται σε κόκκινα κρεβάτια
κι όχι σε γέρικους δρόμους,
λες νοσταλγία.
Άσπονδες καληνύχτες
να λέμε
μέχρι
να καούν όλα
απ' όσα μας είπαν
πως είναι να διαλέξουμε.

***

Λάφυρα

Αγάπα την αδερφή μοναξιά σου
προκάλεσέ τη να σου δείξει τα χρυσά της δόντια.
Άλλωστε
μόνο έτσι θα της τα πάρεις,
όταν τη σκοτώσεις.
***

Σκάλα

Κάθε ρευστό σκαλί
κάθε θαμπό πάτημα
κάθε υπομονετική χειρολαβή
και κάθε άφιξη
και κάθε άνοδος
και κάθε ξύλινη ελπίδα
και κάθε χλιαρός όροφος
μέσα στην υγρασία οικογενειακών ευχών
που από το ισόγειο
τις ακούς σαν σύρσιμο σε γρασίδι
κάθε σκάλα
παλιό ρεμπέτικο γρέζο

Μέσα στο χυτήριό σου
τόλμησα να ανέβω
τα ρέοντα σκαλοπάτια σου

***
`Βυθός

Μαντεύοντας το κορμί σου
κάτω από τα ρούχα σου
-μόνο αυτά αληθινά-

ψάχνοντας
με τα χέρια μου
κάτω από το δέρμα σου
τα κλωνάρια κόκκαλά σου ένα ένα

Τα ψεύτικα χέρια μου,
όσο μπορώ να τα δω ακόμα,
βυθισμένα όπως είναι
μέσα στη διάθλαση του δέρματός σου

μέσα στην ζάλη της κρούστας σου

Αναζητώντας τη γεύση των συναισθημάτων σου
κάτω από τον άσπρο σου θώρακα

Δαγκώνω ελαφρά το στέρνο σου
και σκέφτομαι
την πρώτη σου καλημέρα

Αχρηστεύεται
με την πιο αθόρυβη αφή
η Ιστορία
Καταπέφτει
με τον πιο γελοίο γδούπο
η εξουσία.