Έλα… / Κατίνα Βλάχου

Θ’ αγαπηθούμε
σ’ αυτό το εδώ που ρημάζει απελπισμένο
Οι δύο μας ένας
Το τώρα μας με έρωτα μεθυσμένο
άλλος κανένας ας μην αφήσουμε να το ορίζει
Μέσα στον άρρωστο κόσμο μας που τρίζει
θα κρατηθούμε ζωντανοί σαν δυο παιδιά
που δίνουν όρκους και μιλούν την ίδια γλώσσα
Στο ελάχιστο τα θέλω μας
μα τα ωραία που προσδοκούμε τόσα
Έλα…
Το σώμα μας
-η πιο μικρή πατρίδα-
θα λάμψει ως θαύμα σε σκοτεινούς καιρούς
Είμαστε η μόνη ελπίδα κι ας μας προδίνει ο νους
Δεν έχουμε άλλο κάτι πέρα από εμάς
Μ’ ακούς;
Είμαστε όλο κι όλο μας το βιός
Ο έρωτάς μας είναι ο θεός
και η αγάπη μας το μέγα του έλεος
Έλα…

4
2oς ποιητικός διαγωνισμός της ιστοσελίδας eyelands
Ποιητικό ημερολόγιο «έρως-κρίση» 2014