Κόκκινο φεγγάρι
σαν αίμα
στο βαθύ μαύρο
τ’ ουρανού,
και μέσ’ στ’ αυτιά μου
ήχοι γνώριμοι,
θόρυβοι από αλυσίδες.
Αυτές που χρόνια
έχω αλυσοδέσει τη μορφή σου
στο κελί της μνήμης.
Μιας μνήμης,
Που κι αυτή αιμορραγεί
στη θύμησή σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου