Δεινή τηλεθέασις
Βυθιστήκαμε κι απόψε
στην αλλότρια θλίψη
βυθιστήκαμε
κι ούτε πήραμε είδηση
τον πρόσφυγα πού μπήκε στο σπίτι
ψάχνει για λίγο λάδι, λίγο κρασί
μάταια ψάχνει
σφίγγει πάνω του τα ματωμένα κουρέλια
και ξεσπάει
σε θρήνο βουβό.
Κι ούτε πήραμε είδηση.
Μόνο ένα μυξιάρικο
μόνο αυτό κατάλαβε και ρεκάζει
κι ένα αγέννητο συντονίζεται
κι ένα άλλο ακολουθεί
ώσπου να 'βρει
φως και ρωγμή
με σεισμό και με πάταγο
ηλεκτρονικών αγαλμάτων
μιαρών ειδώλων
μόσχων χρυσών·
τέφρα σιτευτή
και στο βάθρο τους
πάλι εστία κι ένα γύρω
αγαπημένοι νεκροί και ζωντανοί να πυρώνονται,
μια απλή τηλεόραση στη γωνία
δυο ρυτίδες κανονικές
κι ένα δάκρυ
κι ένα χέρι να το σφουγγάει αληθινά
λίγη απλώνοντας ψυχή του κόσμου.
Όμως τώρα
ήσυχοι εμείς κουβαριάζουμε
την ακέραιη γύμνια μας.
Μέχρι πότε θα ξύνουμε
κακοφορμισμένες πληγές
και θα τις αλείφουμε, οι φιλάνθρωποι,
με κορεσμένα λίπη και κόκα-κόλα;
Άρτα, Ιανουάριος του 2000
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου