Πως χορεύουνε του κάμπου τα τοπία!
Το βουνό μας φαίνεται μιαν οπτασία
άσπρο, με το χιόνι στην κορφή.
Κίτρινη του θέρους μακρινή ιαχή
αντηχεί στης μνήμης μας ηχεία.
Θρίαμβος σταχυών και καρπών σωρεία
χνούδι, της χαμένης νιότης η αφή.
Χινοπώρου λύρα η βροχή χτυπά
τις χορδές της θλίψης στην καρδιά μας,
καίνε μοσχολίβανο τα παλιά όνειρά μαςστην ερειπωμένη μακρινή εκκλησιά.
Και το τρένο ντύθηκε της βροχής το δέρμα
λίγο πριν να φθάσουμε στο στερνό το τέρμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου