``Ο ήλιος σου βιάζει ακόμη ένα δειλινό, εισχωρώντας στην νύχτα μου .
Κρατάω την γκρίζα αλήθεια σου μπλεγμένη στα μαλλιά μου.
Τρομάζω κι ας υπήρξα τρομοκράτισσα
Τρομάζω στο σκόρπισμα του νου, ξέρεις κηπουρό των αστεριών σε αποκάλεσα, μα δεν σε προφύλαξα από τις κόγχες τους.
Τι νάναι αυτό που κρατά την λίμνη των ματιών σου και χάνεσαι στους ωκεανούς μου?
Θέλω να σε υφάνω με τις λέξεις μου.
Στην πλατεία του ατέλειωτου να σε απλώσω.
Σκορπάς ρίγη κι εγώ σ ερωτεύομαι.
Έμαθα να κρύβομαι σαν τα φίδια της πλαγιάς σου.
Γητεύτρα μεταμορφώθηκα να σε πλανεύω στον ερχομό σου...
Έλα να δαμάσεις τα όνειρα που φτιάχνω για σένα.``
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου