Η απουσία Σου καρφώθηκε μαχαίρι
κατακόρυφο στον χωροχρόνο μου...
Εσύ κι εγώ...
Δεν μπόρεσα και σήμερα να Σου τραγουδήσω...
Δεν μ' άφησαν τα μάτια Σου, ούτε τα χέρια Σου,
αφού πάντα στην θέα τους, εγώ ...χανόμουνα...
Όμως τώρα, που μπορώ πια να ψηλαφώ
τα μικρά Σου απελπισμένα όνειρα,
τώρα πια που κάθε ανάσα Σου,
ζεσταίνει πάλι τους άσωτους ανέμους μου,
θα Σε προσμένω ...ναι ...θα Σε προσμένω,
εκεί... πέρα απ' την άκρη του ματωμένου δειλινού,
στους ανθοστόλιστους απέραντους Γαλαξίες,
για να Σου πω, ένα καινούργιο ...''Σ' αγαπώ'',
Εσύ κι εγώ, μόνοι μας πια Ελευθερία μου!...
Από το ποιητικό έργο ''Μέρες αγρύπνιας''.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου