Ο πυρετός έχει το χρώμα ραγισμένου χώματος
Το χώμα συρρικνώνεται σε σπείρες λάμψης
Η λάμψη κρύβεται σε μαυροκόκκινες φωνές
Μα οι φωνές τρομάζουνε τις σκέψεις
Το χώμα συρρικνώνεται σε σπείρες λάμψης
Η λάμψη κρύβεται σε μαυροκόκκινες φωνές
Μα οι φωνές τρομάζουνε τις σκέψεις
Η ευλογία του παροξυσμού
Είναι κι η καταδίκη του
Μένοντας τραυλός ο στοχασμός
Ακρωτηριάζεται κι η έμπνευση
Είναι κι η καταδίκη του
Μένοντας τραυλός ο στοχασμός
Ακρωτηριάζεται κι η έμπνευση
Όσο κι αν τρέφω τις κάμπιες στη ψυχή μου
Οι πεταλούδες αυτοκτονούν τρώγοντας τα φτερά τους
Ο πυρετός και τα σκουλήκια του
Το χώμα και οι μαίανδροί του
Οι πεταλούδες αυτοκτονούν τρώγοντας τα φτερά τους
Ο πυρετός και τα σκουλήκια του
Το χώμα και οι μαίανδροί του
Θέλω ένα ξέχειλο ποτήρι
Κι ας είναι ραγισμένο
Κι ας είναι ραγισμένο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου