Eπτά μέρες κι επτά νύχτες
άνοιξε ο ουρανός
αίμα βροχή.
Μουδιασμένη γη
και πώς τόσο κόκκινο
να ρουφήξει.
Οι αγέρηδες αντάμωσαν
κι αλύπητα χτύπησαν τη στέγη
που εμείς βρήκαμε καταφύγιο
στου παρελθόντος την κουβέρτα.
Στην πονηρή φενάκη
κλείσαμε τα μάτια μας
ευχή για να περάσουμε καλά
ξεπουλημένες συνειδήσεις
πλασματικές αξίες
ευημερούντες αριθμοί
στο αιμάτινο ποτάμι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου