Να 'ρθω...;

Να 'ρθω, μ'ένα τρανταχτό γέλιο ,
στην μυστική πόρτα ,
τ'ουρανού σου,
κρατώντας τα θαύματα ,
που συνέλεξα ,την γαλάζια άνοιξη .
Θα μ'αγαπήσεις τότε;

Να 'ρθω ,να ζητιανέψω ,
τον κλειδωμένο κήπο σου,
να ξαπλώνω στα γόνατα ,
του παραμυθιού, του ονείρου σου.
Θα μ'αγαπήσεις τότε;

Να 'ρθω να σε κοιτάζω ,
να μην σ'αγγίζω ,
να μην σ'αγκαλιάζω .
Ν'ανέβω απ'τις σκάλες ,
ολόκληρη Αγάπη,αξόδευτη.
Θα μ'αγαπήσεις τότε;

Τι να την κάνω ,την αλήθεια σου,
που πλέκει σκοτάδι,
και γκρεμίζει όλους τους δρόμους ,
για την πολιτεία της Χαράς ;

Κι όμως δεν είμαι ,
στην καταιγίδα του μαύρου.
Βάφτισα την αλήθεια ,
ψέμα.
Για ν'αναστήσω ,
τους σκοτωμένους δρόμους.

Πορεύομαι έτσι ,
ίσα στις μέρες σου ,στις νύχτες σου,
αόρατη,ξυπόλυτη,γυμνή,
ακέραια γενναία.