Πέταγα
σ' ενός νεφελοσυνάγματος το γύρισμα
στης μάχης με τα ξωτικά τ' αδιάκοπο πηγαινέλα
τότε που μιας βιαιότητας το χέρι μού έστειλε αντίο
είναι που βάρυνε εκείνο το σκουπίδι που κουβαλώ αιώνες]
ποιος να ζητήσει απ' το παρόν να ρίξει φως στο αίμα
σε ηφαίστεια και αγκαλιές μιας λάγνας τερψιθέας
[επόπτες καταντήσαμε - πολυφορεμένοι]
για να δαμάσει ανελέητα τα πάθη των ερώτων
[κλισέ και πισωγύρισμα σε μιας στιγμής τη σκέψη]
είναι μόνο ένα κομμάτι σου και μιας ζωής το θέλω]
που μου υποσχέθηκες
και σκέπασέ με καλά με κάγκελα και κρύο
αφού
- το ξέρεις -
γέμισα καημούς
- είμαι όλος φευγιό
μακρινό κι απαραβίαστο
γεμάτος ερωτήσεις δύσκολες να εξαγνίζουν
μια το έλα δυο το μείνε
είναι η ελευθερία σου που δεν μπορώ ν' αντέξω]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου