στον ύπνο ακουμπούν μέρες οδύνης,
τροφή μες στο βυθό της λησμοσύνης,
να κολυμπά νεκρό στα σωθικά μου
ψήγματα φωτεινής ζωής αλέθει,
όνειρο μυστικό στο κενό γνέθει,
κρατάει το κουτί, καίει τα σπίρτα.
στιγμή του τραγουδιού αφανισμένη
της σκοτεινής πλευράς θρυμματισμένη
Είναι του σπαραγμού μοιραία πρόζα
της άκληρης ζωής παραμυθία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου