Ένα μεγάλο δέντρο
Κι η απαράλλαχτη σκιά του
Πληθαίνουν τα φύλλα, οι λέξεις
Όσο ξεκλέβει από το φως
Απλώνεται πάνω στο χώμα
Κάθε παραμικρή του αναπνοή
Στάζει ανεπαίσθητα στις ρίζες
Και πάλι ορθώνεται στον άνεμο
Έτσι που να μην ξεχωρίζει
Ποιο το δέντρο και ποια η σκιά του
Ποια η ζωή και ποια η ποίηση
Αλληλένδετη πραγματικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου