παρέα μόνο την αφή
καθώς βυθίζομαι εντός σου
σε τελευταίο ταξίδι ηδονής
χείλη διαγράφουνε υγρές πορείες
στο πουθενά προορισμός
κολλάνε εκεί στης σάρκας τις νοθείες
του έρωτα αλαλαγμός
βουλιάζει η σάρκα στο φιλί
ριγεί και τρέμει εκστασιασμένη
αχ θάνατε! πως μοιάζεις με γιορτή...
σαν η λαγνεία σ' έχει φυλακισμένη
ψίθυρος σπάει τη μέθη
κοφτές οι ανάσες σε κυκλώνουν
καθώς ο ύστατος σπασμός σου γνέφει
της σάρκας οι ιστορίες... δεν τελειώνουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου