Θούριος των Ελλήνων νέος

Θούριος των Ελλήνων νέος,
των Μινύων1 απελπισμένων.
Μέχρις εδώ το άλγος2 έως
των Δαναών3 των οργισμένων.

Θούριος ιθύς4 Ελληνικός
του Φεραίου αναγένεση.
Εθνικός σκοπός ονειρικός,
Λαού Λευτεριάς η γένεση.

Παιάν απελευθερωτικός
κατά των εντός κι εκτός εχθρών.
Του αγώνος ο ενωτικός,
ηώς5 κι ελπίς όλων των εθνών.

Άσμα πολέμου ηρωϊκό
κατά των γνωστών συμφερόντων.
Πάει το ύφος το στωϊκό,
οργή δεινή6 υποφερόντων.

Βελεστινλής Ρήγας Φεραίος,
ο επαναστάτης ο πρώτος,
της εθνικής ψυχής γενναίος
κι όπλων της Λευτεριάς ο κρότος.

Θούριος αψύς, Ελληνικός:
Εμπρός Λαέ - Επανάσταση!
Ο Αγών λάβρος, πανεθνικός
για την Πατρίδος Ανάσταση!

Θούριος των Ελλήνων νέος
είναι οι αιχμομάχοι7 στίχοι.
Να γίνουν οι προδότες τέως
και να ’βρουν σκληρή μόρου8 τύχη.

1. Μινύες (Ορφική λέξη): προσφώνηση των Ελλήνων από τον Ορφέα.
Μινύες: Έλληνες.
2. άλγος (Ορφική και Ομηρική λέξη): πόνος, λύπη, βάσανο, συμφορά.
3. Δαναοί (Ομηρική λέξη): προσφώνηση των Ελλήνων από τον Όμηρο.
Δαναοί: Έλληνες.
4. ο, η ιθύς, το ιθύνον (Ομηρική λέξη). ιθύς: ιων. αντί του ευθύς, η ευ-
θεία οδός, ευθύς, ίδιος, ορθός, ειλικρινής, φιλαλήθης.
5. ηώς (Ορφική και Ομηρική λέξη): η αυγή.
6. δεινή (Ορφική και Ομηρική λέξη): φοβερή, μεγάλη, ισχυρή υπέρ το
σύνηθες.
7. αιχμομάχος (Ομηρική λέξη): ο μαχόμενος διά αιχμής (σπάθη, λόγχη,
ακόντιο).
8. μόρος (Ομηρική λέξη): ο θάνατος, εξ ου και η μοίρα.