Στό βάθος ἔβλεπε ἕνα θεόρατο βουνό·
τά δέντρα, ἐν τούτοις, φαίνονταν
καί τά ψιλά χορτάρια.
Ἄλλαζε σχήματα
Κυμάτιζαν οἱ κορυφογραμμές
μέ τήν πνοή τῆς αὔρας.
Στά βήματά του τρίζανε
τά μαραμένα φύλλα.
Κάτι τόν ἔσφιγγε
σάν τή γιορτή στή φυλακή.
Μπορεῖ καί να ’βρεχε
Μά ἤτανε στόν πάτο τῆς θαλάσσης.
Ἡ Ἀφροδίτη ἀνέβαινε ἀπαλά πρός τά ψηλά.
Ἄκουσε βήματα.
Κάποιος ἐπάνω βάδιζε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου