Μιαν ορισμένη μέρα σ` ολόκληρη την Ισπανία
Σταμάτησαν οι εργάτες τις μηχανές. Κρύα
Στεκότανε τα τρένα πάνω στις ράγιες. Δίχως το φως
Βρεθήκανε τα σπίτια όπως κι οι δρόμοι, και τα τηλέφωνα
Ένας σωρός άχρηστα μαραφέτια είχανε γίνει. Οι απατεώνες
Τους αστυνομικούς άλλο πια δεν μπορούσαν να φωνάζουν Αντί γι` αυτό
Μιλάγανε οι μάζες αναμεταξύ τους. Τρεις ολόκληρες μέρες
Εμφανίζονταν αυτοί που υπηρετούσαν τον πανίσχυρο μηχανισμό
Σαν εξουσιαστές του. Οι εργάτες, σταματώντας τη δουλειά
Δείχναν τη δύναμή τους. Το καρπερό χωράφι
Δεν ήταν τίποτα άλλο ξαφνικά από πέτρινο έδαφος.
Αυτούς που δε ζεσταίναν πια τα κάρβουνα από τη στοά
Ούτε και το ακατέργαστο μαλλί γινότανε να τους ζεστάνει. Τα ίδια
τα παπούτσια των αστυνομικών
Θα φθείρονταν και κανέναν διάδοχο πια δε θα βρίσκαν.
Μετά
Έσπασε η έλλειψη της ενότητας της εξέγερσης τη δύναμη, μα ακόμη και
τότε
Μια ολόκληρη μέρα δεν μπορούσαν να φτάσουν στις μάζες
Οι ίδιες οι διαταγές των μανδαρίνων για το
σταμάτημα της απεργίας, γιατί
Βέβαια δίχως ατμό ήτανε
σταθμευμένες οι λοκομοτίβες
και τα ταχυδρομεία εγκαταλειμμένα. Κι έτσι
Λοιπόν ακόμα φανερώθηκε η
Μεγάλη δύναμη των εργατών.
. Μπρεχτ Μπ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου