"Ανιλίνες"΄/Βοριάς Θοδωρής [απόσπασμα από την ποιητική του Συλλογή]

 Καταρρίχηση 

[α΄] 

Νὰ στραφεῖς μέσα σου,

ἄν θὲς νὰ γράψεις ποιήματα

νὰ συρθεῖς στὰ βράχια σου

-καταρρίχηση στὸν γκρεμὸ

μὲ τὸ κεφάλι πρὸς τὴν ἄβυσσο. 

Στ’ ἀμπάρια γαύγιζε ὁ Κέρβερος 

[β΄] 

Πέρασε τὸ καράβι τοῦ θανάτου.

Ἀπὸ τὴν πλώρη 

σκιὲς μᾶς χαιρετοῦσαν μὲ μαντήλια

κι οἱ Ἅρπυιες πάνω στὰ κατάρτια

μᾶς ἀγριοκοιτοῦσαν. 

Στ’ ἀμπάρια γαύγιζε ὁ Κέρβερος.

Οἱ στίχοι εἶναι σφαῖρες 

[δ΄]

Κάποτε ἔγραφες ποιήματα

κι οὔτε θυμᾶσαι ποῦ τὰ ἔκρυψες.

Μὰ οἱ στίχοι εἶναι σφαῖρες,

τὶς ξεχνᾶς ὅταν γυρίσεις στὴ ρουτίνα

τῆς εἰρήνης· 

ξεδιπλώνεις κάποιο ροῦχο

καὶ ξεφεύγουν στὸ πάτωμα,

κοιτάζεις τὴν καρδιά σου

καὶ καρφώνονται στὰ μάτια σου.

Τὶς νύχτες οἱ σφαῖρες

τρυπώνουν στὰ ὄνειρά σου

κι ὅταν δακρύζεις,

ὁπλίζει μέσα σου

τὸ ποίημα ἑτοιμοπόλεμο.