Ταραντέλα / Ορφανίδης Άρης

Στην Καλημέρα τον θάνατο με τον χορό ξορκίζουν
Κάθε στροφή και μαχαιριά στου θάνατου την πλάτη
Στης ταραντέλας τον ρυθμό ο θάνατος απάτη
Για μια στιγμή ο άνθρωπος αφέντης του δυνάστη
Κάθε φορά που γίνομαι μικρός και φοβισμένος
Χίλιες φορές θα σ’ αγαπώ σαν Γκρίκο ορκισμένος
Κι ένα θα σκέφτομαι θαρρείς στου Σιληνού την πόρτα
Της Αρέθουσας τον χορό και της χαράς τη νότα
Και σαν Σπαρτιάτισσα που έκανες τα νόθα
Στου Τάραντα τη γη εγώ τα στέλνω πρώτα
Να εκπληρώσουν τον χρησμό
Να δοξαστούν πεθαίνοντας στα στήθια του Ευρώτα