Έβαλαν όλους τους ανθρώπους
στον ίδιο δρόμο,
Αυτοί όμως τώρα,
Περπατούν μαζί
και δεν τους νοιάζει,
αν αυτός ο κόσμος,
είναι χτισμένος,
πάνω σε ένα άλλο κόσμο.
Δοκιμάζουν τα δόντια τους,
κατασπαράζουν,
ότι ξεσπάει σε κλάματα.
Πρώτα το αγαπούν
και μετά το καταστρέφουν.
Όπως καταστρέφουν
και τα χρώματα,
τα χρώματα της νύχτας,
δεμένοι με την όμορφη
πλευρά του σκότους
και ύστερα κουρασμένοι,
πλαγιάζουν,
στις παγωμένες της ακτές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου