και περπατώ στης Ευτυχίας τα σοκάκια,
χωρίς πίσω μου να γυρνώ
στο γυμνό και τραγικό Παρελθόν μου.
Πετώ σε μιά χαράδρα τη μάσκα του Χτες,
και ξεκινώ για μιά Δύσκολη μα Ωραία ζωή.
Στέκομαι για λίγο Σιωπηλός
για ν' αφουγκραστώ,να στοχαστώ
και να ξαναζήσω έστω και για λίγο,
το κάθε τι που Αγάπησα σαν ήμουν παιδί
και για να βγάλω από το δισάκι του Χρόνου
τις πιο Καλές Στιγμές μου,
φυλακίζοντας για Πάντα στης Λησμονιάς το κελί,
ότι με έχει πικράνει και όλες τις πληγές μου!
Συγχωρώ Αδικίες κι Εχθρούς μου,
χαρίζω Αγάπη,Χαμόγελα και Καλοσύνη παντού
και προσπαθώ να σταθώ μπροστά στον Θεό μου
καθάριος,αγνός,γαλήνιος και ταπεινός,
για να εισπράξω απ' Αυτόν...την Αγάπη.
Και αυτή η Αγάπη μου αρκεί,
κι αυτή την Αγάπη Υπόσχομαι,
πως θα την χαρίσω Ολάκερη...στον Κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου