Περί των πράξεων ή παραλείψεων των ωραίων
Γυναικών
Στο χλομό φως του
απογεύματος
αυτές οι γυναίκες
που διασχίζουν την πλατεία
μοιάζουν με άλμπατρος
που πλανάρουν στην
μέση του ουρανού.
Χαμένες στην
ανοιξιάτικη αχλύ
μετατρέπονται σε
σύννεφα απόλυτης περιπέτειας.
σε όνειρα λευκά
που πέρασαν τρέχοντας
πάνω σε φτερωτά
πατίνια.
Η νύχτα τελειώνει
την αυγή
και εμείς, πια,
γνωρίζουμε τι σημαίνουν
τα σύννεφα και η
Συννεφιασμένη Κυριακή.
Όμως ας είμαστε
ειλικρινείς.
Για τις πράξεις ή
παραλείψεις των ωραίων Γυναικών,
για το κόστος της
προδοσίας,
οι γνώσεις μας
είναι εμφανώς
περιορισμένες έως
ελάχιστες.
Ερώτημα
βασανιστικό
που μας ταλάνισε,
βέβαια, πολύ
και που ούτε και στο
ποίημα αυτό,
ως φαίνεται,
θα βρει την
απάντησή του.
Ν.
Μάκρη, Απρίλιος 2015
**
Ας ειπωθεί εκ νέου
Μάτια πράσινα.
ομορφιά σκοτεινή,
ψευδαίσθηση βυθού
που σε ρουφά
ολόκληρο
στα μυστικά της
βάθη.
Ας ειπωθεί εκ νέου.
η έλευσή της δεν
είναι υπόθεση απλή.
σβήνει
και επανέρχεται
αιφνιδίως
χωρίς να καταβάλλει
εγγυήσεις
για την απώλεια
του τιμήματος.
Αναγκαίο –
επιτέλους –
είναι να μάθεις
ότι δεν υπάρχουν
αθώα ψέματα.
ότι η κόλαση είναι
μέσα σου
και σε καλεί να
την υπηρετήσεις.
Ν.
Μάκρη, Μάρτιος 2012
***
Το άλλο πρόσωπο της ζωής
Πιάνω ξανά το νήμα.
ο ήλιος με χτυπά
στο πρόσωπο.
Τώρα επιστρέφω.
Ένα ελαφρύ αεράκι
παίρνει την φούστα
σου
ελευθερώνοντας το
πυκνό δάσος.
Η παρουσία σου δεν
είναι
το άλλο πρόσωπο της
ζωής;
Με κοιτάς ειρωνικά
γελώντας
και σκέφτομαι πως
μέσα σου
φυτρώνει ένα
δέντρο
με άγνωστους
καρπούς
που κανείς δεν
δοκίμασε
για να τους
περιγράψει.
Ν.
Μάκρη, Αύγουστος 2013
****
Απόρριψη εξηγήσεων
Η λέξη σ’ αγαπώ
επιδέχεται πολλές
ερμηνείες.
Το βέβαιο είναι η
αποστροφή της
στον ορθό λόγο ή
το να καταστεί
μέρος
ατέλειωτων
διαπραγματεύσεων
με τίμημα τον συμβιβασμό
ή την αντιπαροχή.
Η λέξη σ’ αγαπώ
ταυτίζεται με τον
κεραυνό
που πέφτει
απροειδοποίητα,
χωρίς ενοχές
ή την ανάγκη
απολογίας
για τον λόγο
που προκάλεσε
το θανατηφόρο
ξέσπασμά του.
Κωνσταντίνοι, Απρίλιος 2012
*****
Όλα κάποτε
Όλα
κάποτε,
ακόμα
και τα καύσιμα της αγάπης.
όλα,
τέλος πάντων,
τελειώνουν.
Σαν
τα καράβια που βυθίζονται
χωρίς
να αισθάνονται την ανάγκη
να
δικιολογηθούν
που
άφησαν ημιτελή
την
ρότα προορισμού τους.
Ν.
Μάκρη, Αύγουστος 2013
******
Το σθένος των λέξεων
Πάντα
η δεύτερη ανάγνωση
περικλείει
εκπλήξεις.
Πάντα
το δίλημμα περί την ερμηνεία
προβάλλει
αντιφατικό.
Είναι
καλό το να δραπετεύει κάποιος;
Προφανώς
εξαρτάται.
ιδίως
όταν δραπετεύει
από
τις απόψεις του.
Όμως
ένας έγκλειστος, απαγορευμένος στίχος
έχει
καθήκον
να
δραπετεύει από την φυλακή του.
να
υπερβεί την φόρμα
και
τις πολλαπλές συμβάσεις
της
έγκριτης ποίησης.
Ο
αδίκως κρατούμενος στίχος
οφείλει
εκ νέου να πει
πως
η Μασσαλιώτιδα είναι ξανά στην
Βαστίλη.
πως
ο Θούριος ξαναμπήκε στα στενά.
πως
ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν έχει σιγήσει.
πως
το σθένος των λέξεων
παραμένει
παρόν.
Ν. Μάκρη, Σεπτέμβριος 2015
Βιογραφικό του Ποιητή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου