Δύο Ποιήματα της Σελάνα Γραίκα

Οι θυρες ειναι ανοιχτες.
Πολεμο μυριζει η νυχτα μας αποψε.
Αντικτυπος διπλος
κι η κοινωνια των Εθνων κωφευει.
Σ’ανατολη
δυση,
στου Βορρα το πεταλο
και στα τευτλα του Νοτου
η μυρωδια βαρια.
Ο Θεος,εκρυψε τα τεσσερα του ματια.

Το βράδυ,το μεγάλο βράδυ
κλήρας κονταροχτύπημα
σε ερημότοπο θα γίνει.
Αιώνιοι φιλάργυροι…
Είπε:Θα φύγω για την γη
της ύπαρξης.
Κόρη αξεδιάντροπη
στα χέρια
ωραίου αρρώστου.
Εκεί που οι κάμποι
ξαπλώνουν
των πραγμάτων των αξύπνητο ύπνο.
Στην χώρα που οι πανσέδες
χόρτασαν
του αιώνιου ασώτου,
φιλήματα.
Απόφαση φυγής,πατέρας του ενστίκτου.
Είπε:Εγώ από το άλμα,
είμαι το εμπόδιο,
από την λύση
γω είμαι η δυσκολία.