του Κώστα Ευαγγελάτου
Ωραίες μορφές
σπασμένων αγαλμάτων,
κλασσικές
στης άμμου τα αέρινα θεμέλια
ακουμπισμένες.
Τραγικές συνάμα και βουβές
στης σκοτωμένης χαραυγής
το φως λουσμένες.
Να η Κνιδία
κλαίει σιωπηλά,
του Κούρου αίμα στάζουνε τα μάτια
και του Απόλλωνα τα όμορφα μαλλιά
γδαρμέν΄ από του χρόνου
την αέναη φθορά.
Στης Αθηνάς την κεφαλή
το πνεύμα εμαράθη
και στης Υγείας το πρόσωπο
καρκίνωσαν οι πόροι.
Τώρα ο ανάπηρος Ερμής
με λύπη μας κοιτά.
Τα φοβερά μυνήματα
τα φέρνουν δορυφόροι.
Αρχαίες μορφές
χωρίς ανάστασης ελπίδα,
πονεμένες,
μόνο με τ΄ αποτύπωμα του χθες
Δόξας παλιάς εικόνες σμιλεμένες
στης καπνισμένης εποχής
τη φυλακή κλειστές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου