του Δημήτρη Μούχα
Το Τίποτα, ζει με το τίποτα
Είναι Μακάριο απλώς που υπάρχει.
Η ευγνωμοσύνη, ρέει Άφθονη από παντού.
Μακάριο όπως είναι, λειτουργεί από μόνο του.
Αν και χαλαρό, δεν εξασθενίζει ποτέ.
Δεν έχει Ανάγκη να εκφραστεί.
Αφήνει τους άλλους να το κάνουν και ύστερα κρύβεται.
Ξεμυτάει μόνο όταν χρειάζεται να ξεκαθαριστεί η Αλήθεια.
Η Αλήθεια, είναι ο Λόγος του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου