Κλεοπάτρα Σελήνη, τελευταία
απόγονε της δυναστείας των Λαγιδών,
περιώνυμη πριγκίπισσα των Πτολεμαίων,
ονομασμένη ηγεμονίδα της Κυρήνης,
βασίλισσα της Νουμιδίας συζευγμένη!
Κλεοπάτρα Σελήνη, η μορφή σου
μες την αχλή ανατέλλει των ονείρων
χλωμή και κουρασμένη
απ’ τις βαριές σκιές των αιώνων
που σφράγισαν το λίκνο σου σαν μοίρες.
Κλεοπάτρα Σελήνη, τ’ όνομά σου
είναι σαν περιδέραιο από πολύτιμα πετράδια,
είναι σαν είσοδος σ’ ελληνικά λιμάνια
-Έφεσος, Συρακούσες, Αλεξάνδρεια-
είναι σαν επωδός ψαλμού αιγυπτιακού.
Κλεοπάτρα Σελήνη, μουσική
αυλών και άρπας σε τριήρεις αργυρές,
άρωμα ρόδων μαραμένων
στο μαυσωλείο των Αθανάτων,
πομπή γαμήλια, πέπλος νυμφικός.
Κλεοπάτρα Σελήνη, φάσμα που πλανιέται
σε πολιτείες χαμένες της ερήμου-
στοές, προπύλαια, ναοί,
όπου θρηνούν βοριάδες παγωμένοι
κάτω απ’ τη βασιλεία των άστρων.
Κλεοπάτρα Σελήνη, τώρα
μέχρι και τ’ όνομά σου έχει βουλιάξει
βαθιά, βαθιά στην άμμο του καιρού
και μόνον ο αστρικός αγέρας του Χογκάρ
το ψιθυρίζει ακόμα στα σκοτάδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου