Γιατί σε λίγο, σαν θα χτυπάς την πόρτα μου,
θα νομίζω πως είν' τα γηρατειά,
πως είν' ο χειμώνας, πως είν' ο θάνατος.
Μην αργείς.
....
Να σε περιμένω είναι πιο γλυκό κι' απ' το να 'ρχεσαι.
Είναι σαν το σκάσιμο της μυγδαλιάς.
Σαν το πανί που πλέει στο λιμάνι.
Σαν κελάιδισμα, σαν γέλιο πρωινό.
....
Μην αργείς. Γιατί ώσπου να'ρθεις,
θα περπατήσω όλη την υδρόγειο του πόνου μου.
Θα περπατήσω όλα τ' αγκάθια, κι' όλους τος γκρεμούς.
Γιατί να περιμένω, είναι σα να πεθαίνω.
Γι' αυτό.
Μην αργείς.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου